Wydawca treści Wydawca treści

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Ścieżki edukacyjne

Ścieżki edukacyjne

Opis ścieżek edukacyjnych

 Ścieżka „Szymocice"

 

Ścieżka zlokalizowana jest w leśnictwie Szymocice, a jej długość wynosi około 1,5 km i wiedzie ona przez oddział nr 257 obrębu leśnego Kuźnia Raciborska. Na jej trasie umieszczono 30 tablic edukacyjnych. 

Ścieżka została podzielona na cztery bloki tematyczne

  • Leśny mini świat – świat owadów dla najmłodszych
  • Część dendrologiczna – zawierająca między innymi informacje o   dziewięciu gatunkach drzew leśnych
  • Funkcje lasu
  • Tropami zwierząt – przedstawia jedenaście gatunków zwierząt, których   tropy i ślady można spotkać w tutejszej okolicy. Na trasie ścieżki   ulokowano dwa miejsca odpoczynku, gdzie można odpocząć i nabrać „leśnej" energii.

Zachęcamy do korzystania z darmowej drzewo terapii, bowiem przebywanie  pośród swobodnie rosnących drzew, przytulanie się do nich, głaskanie, obejmowanie i wąchanie powoduje, że lepiej wypoczywamy. Substancje zawarte w liściach, kwiatach i korze mają cenne właściwości – poprawiają samopoczucie i dodają sił.

  

 
 
 

Leśna Dydaktyczna Ścieżka Rowerowa

Ścieżka rowerowa prowadzi przez fragment kompleksu leśnego zwanego Lasami Rudzkimi, w części „ocierając się" o teren wielkoobszarowego pożarzyska z 1992 r. Jej długość wynosi 16 km, a na jej trasie rozmieszczonych jest 35 tablic tematycznych.

Tematyka tablic

1.       Witamy na ścieżce rowerowej

2.       Dlaczego las jest taki ważny?

3.       Ile mamy lasów w Polsce?

4.       Sposoby zagospodarowania lasu

5.       Drzewa leśne

6.       Rola mrówek w ekosystemie leśnym

7.       Zbiornik wodny i jego rola w lesie

8.       Stare drzewa – mały ekosystem

9.       Wielki pożar lasu z sierpnia 1992 r.

10.   Owady w lesie

11.   Pułapki feromonowi

12.   Stara grobla cysterska

13.   System ochrony p.poż.

14.   Wieża obserwacyjna „Borowiec"

15.   Nisze pokarmowe ptaków

16.   Gospodarka łowiecka

17.   Pielęgnowanie lasu

18.   Uroczysko „Orły"

19.   Podział powierzchniowy lasu

20.   Ochrona lasu

21.   Paśnik

22.   Selekcja genetyczna w leśnictwie

23.   Dary lasu

24.   Ptasi budzik

25.   Przebudowa drzewostanów

26.   Geomorfologia terenu

27.   Ochrona gatunkowa roślin

28.   Grzyby w lesie

29.   Mikoryza

30.   Stara droga

31.   Uroczysko „Dziewicze Groby"

32.   Powalone drzewa

33.   Cięcia pielęgnacyjne

34.   Fazy rozwoju drzewostanu

35.   Pożegnanie

 

 

 

Ścieżka przyrodniczo leśna w leśnictwie Stanica

Ścieżka zlokalizowana jest w przypałacowym parku Pocysterskiego Zespołu Klasztorno-Pałacowego w Rudach, którego powierzchnia wynosi 95ha. Jej długość wynosi 1,5 km i prowadzi przez ogród w stylu angielskim, gdzie zobaczyć można wiele drzew o rozmiarach pomnikowych, kompozycje ogrodowe oraz zespoły łąkowe. Na jej trasie znajduje się wiele tablic opisujących faunę i florę Nadleśnictwa Rudy Raciborskie.

 

 

 

 

 

Leśna ścieżka Dydaktyczna na terenie leśnictwa Lubieszów w woj. opolskim

 

 

Ścieżka zlokalizowana jest w niedużej odległości od kopalni piasku „Kotlarnia" oraz wyrobiska w Dziergowicach, a jej niewielka część biegnie granicą pożarzyska. Ścieżka tworzy pętle o długości około 1 km i wzbogacona jest tablicami edukacyjnymi o tematyce biologii drzew, łowieckiej oraz p.poż. Przy ścieżce znajduje się także drewniana wiata mogąca pomieścić około 30 osób. 

 

 

 

Źródło map: http://mapa.katowice.lasy.gov.pl/